Hoitingh Online

Blogs & More

Ben jij of ken je iemand die naaste is van iemand met een verslaving? Na het enorme succes van de eerste Dag voor Naasten in 2023 wordt er op 6 oktober opnieuw een bijeenkomst voor naasten van een dierbare met een verslaving georganiseerd. Met als motto: je bent niet alleen.

Een mooi initiatief van Moedige Moeders, voor naasten die lijden onder het lijden van hun dierbare verslaafde. Op deze dag bundelen zij hun krachten, delen zij hun verhalen en vinden zij troost bij elkaar.

In Nederland kampen ongeveer twee miljoen mensen met een verslaving. De impact hiervan op ouders, partners, broers, zussen en kinderen is enorm. Hoe meer naasten zich uitspreken en zich bewust zijn over de werking van een verslaving, hoe beter mensen met een verslaving en hun omgeving geholpen kunnen worden met als doel: een halt toebrengen aan de omvangrijke en toenemende verslavingsproblematiek.

Naast diverse informatie-stands zijn de volgende sprekers aanwezig:

· Daan Deenik (psycholoog en programma-ontwikkelaar bij SolutionS, kliniek voor verslavingszorg)

· Fimme Bakker (cabaretier/stand-up comedian)

· Een ervaringsdeskundige naaste

De sprekers zullen later op de dag in een panel plaatsnemen om vragen van bezoekers te beantwoorden. In dit panel sluit ook René van Collem aan (drummer van Doe Maar).

Kaarten zijn verkrijgbaar via :

https://www.moedigemoeders-nederland.nl/

Entree : € 19,95 inclusief koffie/thee en lunch.

Locatie : Theater de Speeldoos, Rembrandtlaan 35, Baarn.

Mijn eigen boeklancering... Wie had dat kunnen bedenken 6 jaar geleden.

In 2018 schilderde ik op Öland in Zweden dit doek. Ik visualiseerde mijn boek. Nog geen idee hebbende van hoe en wat. Laat staan waarover. De interesse in schrijven heb ik altijd al gehad en het gemak om het te doen ook.

Op Curaçao, waar ik 2 keer heb gewoond, maakte ik elke week een update per email voor familie en vrienden thuis in Nederland. Hilarische verhalen en het leven van alle dag. Het werd zo goed ontvangen dat een vriendin zei: ‘Je moet een boek gaan schrijven, want je schrijft zo leuk!’ Na een mooi gesprek met een van mijn hoofdkarakters uit het boek en een workshop in Deventer was de kogel door de kerk. In september 2019 was het schrijf-zaadje voorgoed in mijn hoofd geplant.

Door de workshop, “Je boek schrijven; Hoe dan?”, kwam ik in contact met Brenda van Es, van 100 jaar na vandaag. Zij organiseert schrijfweken, workshops, maakt podcasts en nog veel meer. Alles wat maar met schijven heeft te maken. Al scrollend door haar website viel mijn oog op Schrijfweken in Spanje. Dat was het! Dat ging ik doen!

Maar moederaarde had daar een ander idee over. CORONA. De wereld kwam stil te staan in 2020. En zo werd mijn Spaanse droomweek een verkorte versie in Nederland. In oktober 2020 leerde ik in Bloemendaal aan zee de beginselen van een boek opzetten. De kern van je verhaal ontdekken. Het spinnenweb met je hoofdstukken aanleggen. Per hoofdstuk je titel, je karakters en je verhaallijn bedenken. Uitwerken. Oefenen. Ik deed mee in het schrijfcafé online op maandagavond. Want ja… Corona. Langzaam vormde er een structuur voor mijn boek. Geen idee waar ik aan begon, maar het verhaal vertellen was belangrijk voelde ik.

Volgens de laatste cijfers van 2023 zijn er in Nederland zo’n 2 miljoen verslaafden. 1 op 10 volwassenen. ¾ hiervan is man. Ook onder jongeren zijn de cijfers schrikbarend, 1 op 15 komt in aanraking met o.a. gokken, vapen, sigaretten roken en drugsgebruik.

Inmiddels weet ik dat het voor de mensen die hier naast staan net zo moeilijk is. Ik heb ze gesproken. Familieleden waarvan een kind, partner, vader, moeder verslaafd is geraakt. Maar ik sprak ook mensen waarvan de dierbare er niet meer is. Dat is zo in en in triest. En beangstigend. En juist daarom vond ik het belangrijk om dit verhaal te schrijven. Hoop te geven. Maar zeker om een signaal te creëren dat mensen niet alleen zijn in hun strijd. Er wordt wel gezegd; “het boek moet dicht” of “maak je het niet te lang?” Maar nee… het boek mag niet dicht en het kan nooit lang genoeg. Want de aandacht voor dit hele gebeuren moet juist onder de aandacht blijven. Zo kunnen we met zijn allen mensen helpen die daar daadwerkelijk behoefte aan hebben.

Het is ook mooi om te merken welke warme reacties er loskomen als je over je verhaal praat. Enkele woorden die altijd terug komen zijn DAPPER en STOER. Niet alleen van mij om het te schrijven, maar ook van het hoofdkarakter in het verhaal. Maar wat mij altijd bij zal blijven zijn de woorden van mijn vormgever Anke; Het boek heeft de titel SCHIJN, het leven is gedraaid van de schijn ophouden naar letterlijk en figuurlijk schijnen. Time to shine. Dat mag als het goed gaat. Dat verdien je. Dat heb ik in mijn zak gestoken na dit hele proces.

Eind 2022 had ik tussen alle bedrijven door mijn eerste hoofdstuk af! Yes! Wat denk je wat? Niet dus! Toen ik in april 2023 dan eindelijk op mijn felbegeerde bestemming, Andalusië Spanje, was gearriveerd, kreeg ik feedback die niet direct geweldig klonk. Probeer eens een A4tje te schrijven in de ik-vorm. Wat? Overnieuw beginnen? Echt?

Toch deed ik het en het schreef zoveel makkelijker. Het bracht me dichterbij de kern van het vertellen. De emoties en de intenties kon ik beter verwoorden. Ik begon opnieuw. En ik nam me daar - in Spanje - direct weer iets voor. Ik zou in november terug komen. Met mijn verhaal afgeschreven! En dat deed ik.

Ik kwam in contact met mijn schrijfcoach, Vivian. Een schrijfcoach is iemand die je werk (in mijn geval) per hoofdstuk bekijkt. Ze gaf me feedback, paste verbetering toe, leerde me betere zinnen op te bouwen en stelde kritische vragen over mijn verhaal en de karakters. Dat was soms confronterend en soms kon ik haar goed uitleggen waarom bepaalde zaken echt niet in mijn boek kwamen. Dat begreep ze.

November 2023 vertrok ik weer naar Spanje met niet 7, maar 9 hoofdstukken. Het verhaal was klaar. Ik werkte daar aan mijn slotwoord. Kreeg veel hints en tips. Stof tot nadenken voor volgende stappen, maar ook de kans om bij Brenda aan te haken als mijn uitgever. Januari 2024 gebruikte ik voor nog meer controles. Proeflezers moesten er komen. Wie dan? En hoeveel? Uiteindelijk werden het er 8. Een mooi gezelschap van jong en iets ouder, 6 vrouwen en 2 mannen. Zij kregen de maand januari om de opdracht uit te voeren. Sommigen waren onder de indruk van het verhaal, anderen stuurden me 2 a4tjes vol opties tot corrigeren.

Terwijl ik me bezig ging houden met het uitzoeken van locaties voor de boeklancering, ging mijn tekst naar Ellen, mijn eindredacteur. Zij heeft de hele maand april gebruikt voor dat proces. 3 keer ging ze door het verhaal. 1x als corrigerend oog. 1x als lezer om de samenhang van het verhaal te testen. 1x met een liniaal per regel om echt alle foutjes eruit te halen. En nog zou later blijken dat er nog verbeteringen mogelijk waren.

In juni ging Anke voor me aan de slag. De vormgeving. De platte tekst zoals dat heet, de binnenkant met het verhaal, waren we vrij snel uit. Ze stuurde 2 voorbeelden van het eerste hoofdstuk en de overgang naar het tweede hoofdstuk. Het werd een mix van beiden. Daarna was de kaft aan de beurt. 3 voorbeelden om mee te beginnen en ook daar werd mee gemixt. Na aanpassing 3 mocht Brenda er nog naar kijken. Je raadt het al; nog meer meningen en smaken. Ik raakte even volledig de weg kwijt. Waar doe je goed aan? Ik besloot op een dag alle voorbeelden uit te printen en op de vloer te leggen. Uiteindelijk waren dit er 8 in totaal! Ik kwam terug bij een optie die het dichtste bij mijn eigen ontwerp bleef.

Voor commerciële redenen werd mij verteld dat het slim was om een instantie of bekendheid met een goede quote op de kaft te hebben. Nou, de instanties konden er niet zoveel mee en de beroemdheden waren al helemaal ver te zoeken. Ik kwam na een tip de stichting MOEDIGE MOEDERS tegen. Dat klikte. Viel op zijn plek.

Het doel dat de stichting Moedige Moeders nastreeft is het drugs en drankprobleem in beeld brengen en aan te pakken. Dit lukt natuurlijk alleen als welwillende familieleden bereid zijn het probleem te erkennen en te accepteren. Vroege erkenning kan veel ellende voorkomen. De stichting bestaat dankzij donaties en de tomeloze inzet van vrijwilligers. Ze zijn door heel Nederland bereikbaar op locaties waar je informatie en steun kunt vinden.

Na de vormgeving kwam de drukkerij in beeld. Bij New Energy Printing werd ik ontzettend fijn begeleid. Weer een hele nieuwe wereld om me in te begeven. Samen met Vincent en Magdalena liep dit allemaal soepel en was begin juli de digitale proefdruk klaar. Nog 1 laatste keer alles controleren en dan… geen weg terug. Het boek werd… is gedrukt.

Naast het hele proces van een boek schrijven en op de markt brengen is er ook een persoonlijk proces geweest. Hoe gaat het met je? Werd vaak gevraagd als ik iemand na een tijdje zag. Stoer antwoorde ik met, ja goed hoor. Maar soms heb je gewoon een slechte dag. Of halen gebeurtenissen uit het verleden je even in. Ondanks dat je zo dapper doorgaat en denkt dat je de boel op de rit hebt.

Je zal wel schrijven om te verwerken zeker? Nee dus. Dat heb ik allemaal allang gedaan zo’n 8 jaar geleden. En toch… Toch loop je tegen jezelf aan doordat het schrijven weer hele andere lagen opent, waarvan je voorheen helemaal niet bewust was dat die er ook waren. Blijkbaar was mijn pad nog niet klaar. Ook al kreeg ik regelmatig te horen dat het boek nu wel eens dicht mocht. Blijkbaar kon dat bij mij nog niet en had ik eerst nog een paar lessen nodig in zelfkennis. Die leerde ik deels in Spanje. Het is ok om als ouder ook te worstelen met verslaving. Je bent het misschien niet, maar de worstelingen zijn levensecht.

De twijfel. Vooral aan jezelf. Of je het allemaal wel goed hebt gedaan.

De spijt. Hoe je nu weet dat je het waarschijnlijk ook anders had kunnen aanpakken.

De woede. Op jezelf, dat je het allemaal zover hebt laten komen.

De onmacht. Omdat je niet wist hoe je het dan anders had moeten doen op dat moment.

Het verdriet. Over alles wat er fout is gegaan en waar je niet bij machte was om beter te kunnen.

De onzekerheid. Of je het in de toekomst wel allemaal zal snappen en beter zal aanpakken.

De angst. Angst die je vanbinnen verscheurd heeft. En dat met vlagen nog steeds doet. Dat zijn worstelingen van ouders. Mijn worstelingen.

Maar gelukkig heb ik de laatste 5 jaar een steile leercurve gehad. Ik heb mezelf beter leren kennen. Of moet ik zeggen; teruggevonden? En in dat proces heb ik de steun gehad van mijn lieve kinderen. Mannen. Die mij nu ook dingen leren. Menigmaal de bron van zorgen, Maar gelukkig ook van heel veel vreugde en liefde. En dat maakt het cirkeltje rond vandaag.

Blijft er over; trots.

Trots ben ik op het feit dat ik hier sta. En dat ik mijn eigen pad ben gaan volgen, met vallen en opstaan. Maar ik volg het. En dat voelt onwijs goed. Trots ben ik op mijn jongens. Dat we ondanks alles, wel voor elkaar klaar staan en dat we altijd blijven leren. En boven alles; dat we van elkaar houden.

Het eerste publiekelijke boek heb ik uitgereikt aan iemand die ik al heel lang ken. Die de spiegel kan voorhouden. Waar ik ontzettend mee kan lachen. Die me begrijpt zonder al te veel woorden. Die ik ook een poos kwijt ben geweest. Maar die ik ook weer heb gevonden in een verdrietige tijd. We staan sterker naast elkaar dan ooit tevoren. Mijn zus, Mieke.

Op de mooie mensen in mijn leven. Op de succesvolle uitgave van mijn eerste boek en de vele verkopen die mogen volgen.

CHEERS!

In 2018 maakte ik dit schilderij. Wens van de gedachten? Wellicht, want vanaf dat moment speelde het door mijn hoofd om een boek te willen schrijven. Geen idee waarover, of wanneer. Het hele proces van een boek schrijven en uitgeven fascineerde me en ik heb de daad bij het woord gevoegd.

Het begon allemaal met een vriendin die zei: 'Je moet een boek maken, want je schrijft zo leuk.' Haar reactie kwam voort uit de wekelijkse e-mails die ik stuurde naar familie en vrienden terwijl ik met mijn gezin in het buitenland woonde voor een aantal jaren. Eenmaal terug in Nederland ben ik 2019 in Deventer terecht gekomen bij de workshop "Je boek schrijven, hoe dan?". Hier maakte ik kennis met het spelen met woorden en het op een goede manier verwoorden van je gedachten.

Ik trok de stoute schoenen aan en zou begin 2020 naar Spanje vertrekken voor een schrijfweek in het schitterende Andalusië, bij 100 jaar na vandaag, verzorgd door Brenda van Es. Helaas... Covid-19 stak de kop op en we raakten geïsoleerd en aan huis gekluisterd. Het duurde tot november dat jaar dat we weer kleinschalig dingen mochten ondernemen en zo belandde ik in een hotel in Haarlem voor de schrijf-vierdaagse en bestelde take-out op mijn hotelkamer. Een bizarre wereld.

In die schrijfweek leerde ik schema's maken, hoofdstukken indelen, karakters benoemen en zoveel dingen meer. Uiteindelijk duurde het tot april 2023 dat ik kon afreizen naar de, mijzelf al zolang geleden beloofde, schrijfweek in Spanje. Het was een heerlijke, bijzondere week met gelijkgestemden en een hele fijne sfeer waarin ik veel mocht leren. En overnieuw beginnen! Hoofdstuk 1 had ik al klaar. Dacht ik. 'Waarom probeer je niet eens in de ik-vorm te schrijven?' was de doodleuke vraag. Confronterend, een beetje teleurstellend, maar uiteindelijk ontzettend belonend. Want het schreef makkelijker. Ik kwam dichterbij de kern van mijn verhaal.

Ik heb in die week een nieuw doel gesteld; in november zou ik terug komen en dan zou mijn verhaal af zijn. En zo geschiedde. Ik genoot nog intenser van de prachtige week en ik kon mijn slotwoord schrijven, contact leggen met mijn schrijfcoach en nadenken over de volgende stappen. Ik visualiseerde mijn doel : In 2024 komt mijn boek uit!

De prachtige Bengaalse Uil is in 2022 uitgevlogen naar een nieuwe eigenaar! Dit schilderij gemaakt met acryl, heeft een bijzondere betekenis voor de gelukkige eigenaar - een meneer die ooit een uil heeft gered. In de etalage van kunstgalerie BAX in Sneek keek deze uil de meneer met grote ogen aan. Wat een mooi en symbolisch plekje voor dit kunstwerk! Met dit schilderij haalt u niet alleen een prachtig stukje natuur in huis, maar ook een verhaal vol betekenis. Laat de schoonheid en symboliek van de Bengaalse Uil uw interieur verrijken en bewonder elke dag de details en kleuren van dit bijzondere kunstwerk. Veel plezier met uw nieuwe aanwinst!

Formaat 40x40 cm.

Artistico.NL #00250